Bir cihan harbi tutuşur yüreğimde heyhat
Karanlık ortasında ışık, kör eder nankör gözlerimi
Ortada kalmış cenazesi, avcısını bekleyen serçe hali
Çırpınıyorum, aldanıyorum, zehir zukkum kusuyorum
Bir cihan harbi tutuşur dilimde heyhaat
Sözlerim acı, dilim bahtsız, dinlemez olmuş kimse beni
Umutlar kemiksiz dilin şanı, incinir olmuş iki söze ahali
Haykırıyorum, çağırıyorum, haktan medet umuyorum
Bir cihan harbi tutuşur gözümde heyhaat
Gözler kör, eller kan içinde, hakka açılmış savaş dibinde
Ufka uzanmış şafak söner, artık yeter, savaşın içinde
Çağırıyorum, bekliyorum, bir tutam cesaret diliyorum
Kayıt Tarihi : 6.4.2023 13:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Her insanın bir harbi vardır. Harbini bilmemek hezimettir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!