Harap köşk Şiiri - Selçuk Yaldız

İki harap köşk ardı ardına
çekirge Yoklar açıktan açıktan yolları
İnsan yapıda sağlam
Su şekil almada vermede usta
Hava boşluk doldurmada mahir

Köşkler arasında çiçek ve ağaç
yeşil badem
erik kara
çiçek papatya.
Anılar dökülüyor çatılarda
köşk Üstünde binbir dünya
Sızlayan çeşme başladı şakırdamaya
Hanidir konanlar kalkanlar
Kanımca insan çürük yapıda
Kelime değer kazanır beyler
Yüreksiz ve ruhsuz bir ağızda

İki harap köşk ardı ardına
Beyaz at yıkanınca
Asil durur kapıda
beden çağında bize
Kelimeler lazımmış
Öyle der:
ürkek tavşan
korkak sincap
Kurnaz tilki .

Bahçenin boruna yeşil örtü
Zakkum ağacı çiçekle süslü
Getirirken Unutma !
Çay bitmeden soğur koca bardakta
İki harap köşk birbirine çok uzakta