Haramzâde Şiiri - Muzaffer Yıldırım

al,utanma al
haydi al
ben alışkınım aç yaşamaya
önemli değil
sen hiç doymadın ki
alışık değilsin açlığa
diktin gözünü bendeki
üç kuruşluk harçlığa

al, utanma al
acıyorum sana
alışıksın sen
emeksiz yemeye
utanmıyorsun
doymuyorum demeye

beni de soymaksa
senin maksadın
ahını almasan olmaz
benim gibi sakatın

al,utanma
al da ye

yeter artık yeter
milleti soyma
dilerimki sen
ömrünce hiç doyma