Haramiler? Şiiri - Cihat Şahin

Meşru ya savaş açmış, her yerde haramiler,
Huduttan bahsedene, arlanmaz “gerici” der.
Helaller kâfi iken, keyfine insanların,
Rabbine inat, için, illa da haramı yer!

Dillerde teranedir, sınırsız(!) bir hürriyet,
Sahneye konan tavır; sadece bir kir niyet!
Hayvanlar bile yapmaz, bunların yaptığını,
İddia çağdaşlıktır(!) gerçekte, sırf art niyet!

Örerler örgüt, örgüt, çok necis çorapları,
Giydirir çok başlara, kızılcık çırakları.
Şifasız dert yayarlar, mikropça dört bir yana,
Sonrada çare diye, verirler sem hapları!

Her biri yecüc mecüc, yayarlar anarşiyi,
Müspete hasımlardır, sevmezler monarşiyi!
Bir yerde huzur olsa, çıldırıp, kudururlar,
Boyarlar kana, kine, sokağı ve çarşıyı!

İhbar-ı nebevi var, olacak bütün bunlar!
Kıyamet alameti, ey dostlar bu azgınlar!
Bizlere düşen görev; Allah’a sığınmaktır,
Konacak bir gün leşe, ilahi o kuzgunlar!

Sanmayın başıboşuz, tesadüf vazifede!
Yaratan gaflet edip(!) arzını ihmal ede(!)
Bin hâşâ ve de kel la, o mevla ihmal etmez!
Biz ona sığınalım, görelim neler ede?

Yakında duyulacak, islamın gür sedası!
Tüm arzda faş olacak, hak dinin hoş edası!
Titresin kızılcıklar, ürpersin haramiler!
Kahırla kahrolacak, müminin tüm adası!

Cihat ŞAHİN
17.12.2009-İZMİR