Harami Şiiri - Hasan Hüseyin Memiş

Bilemezdim,
Bir bakışınla vurgun yiyeceğimi,
Düşünemezdim,
Rastlantıların beni serhoş edeceğini.
Amacım,
Seni tüketmek değil,
Zerafet bardağından, asaletini içmek,
Zarif ve asil bir can’ı, Canan etmekti.
Sana zarif dedim,
Zerafetin
Giysilere sığınmakmış.
Sana asil dedim,
Asaletin,
İnsanla oynayıp,
Bıkınca kenara atmakmış.
Senin zerafetin ve asaletin,
Vurgun yememek, vurgun vurmakmış.
Senin amacın,
Canan olmak değil,
Harami olmak, harami kalmakmış.

Kal tahtında ey gönül haramisi,
Çok yakında olacaksın kendinin zebanisi,
Cehennemi yaşayacak, gönlünü yakacaksın,
Söndürmek için yüreğindeki yangını,
Vurgun vurduklarına koşacak,
Ancak onları da bulamayacaksın,
Sen sadece bu dünyada değil,
MAHŞERDE DE YANACAKSIN.