Bu gece yine uykuyu haram ettin. Uyanınca çok mutluydum, Kendime gelince anladım ki rüyamdasın. Çünkü bu gece elinden tutmuştum. Yine ilk günkü gibi kalbim pırpırdı, Pamuk ellerini tutarken. Keşke hiç uyanmasaydım, öylece kalırdı, Göz göze bakışırken. Sonra Allah’ıma şükrettim, Tekrar bana gösterdi diye. Aklım hiç almıyor bir tanem, Biz neden ayrıldık böyle. 18.10.2011
Nedim GürlerKayıt Tarihi : 18.10.2011 09:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!