Ah ölümsüzlüğün habercisi, ah celladım..
Kırk suda yıkanıp öz suyunda boğulmuş nergisin keskin bıçağını kuşanıp gelen..
Günlerden gün, mesafelerden mesafe, devirlerden devir çalarak bıçağını bileyen..
Ayrılığa gebe aşkların acısıyla ve ipek elleriyle Leyla’nın dilindeki emanet selamı kendinde hapseden.
Görmüyor musun?
Kaşlarımın karası bakışlarımdan akıp kalbime ulaşırken nasıl da gark oluyor acıya.
Bilmiyor musun, geç kalmış öpmelerin küfürden ağır olduğunu?
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta