İçim öyle sen dolar ki bazen,
Ne yazsam,
Ne söylesem boşuna.
Harfler anlamsız,
Cümleler anlamsız,
Aşk ansız.
Seni yazmak isterim,
Tozlu, kirli, gri kâğıtlara.
Temizlensin,
Ritim gelsin diye sensiz ağıtlara.
İçim öyle sen dolar ki bazen,
Sensizlik bile mutlu eder beni.
Çünkü sensizlik de senindir.
Çaresizlik de, özlem de.
Benimdir sensizlik.
Ve benimdir yine,
Beynimi delen sessizlik.
Sırf içinde Sen var diye,
Beni anlamsız kılar yokluğun.
Biz olmayı beceremesek de,
Yeterlidir bendeki çokluğun.
Ben senin içinde, gizli ben
olurum.
Gizli biz oluruz.
Bilemez kimse bizi,
Bulamaz, Aşka dair hiçbir izi.
İçim öyle sen dolar ki bazen,
Gözlerime kadar gelirsin.
Gözyaşım olursun sonra.
Bir çocuk gibi ağlarım,
İyi bilirsin.
Yüzüm seninle yıkanır,
Gökyüzü, aşka saygısından kararır.
Ölüyüm ki ben.
Aslında cesedim yıkanır seninle,
Kendi elinde.
Haramsa sana olan aşkım,
Gel yatalım beraber çift kişilik
mezara,
Ve en kötü günahları işleyelim,
Yerin yedi kat altında.
o zamanlar bakır rengindeydi dağlar
daha şıvan düşmemişti böğrüme
daha deli deli esmemişti ruzigar
kalbim acıya düşmemişti
sanırdım bütün ırmaklardan koşacaktım
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta