Haram.. Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Acaba bahçede misin, salkımsöğütlerin altında,
Acaba büründün mü yine akşamın tüllerine,
Dolaşıyor mu yüzünde-saçlarında güneşin son ışıkları,
Okşuyor mu akşam rüzgarı saçlarını,
Salınıyor mu söğüt yaprakları başında?
Bir söyle de, manzaran olduğu gibi canlansın
Aklımda.

İşte resmin, işte sen, hangisini resmetsem,
Hangisini söyleyip hangisini methetsem,
Güneşte kızarmış dudaklarını mı,
Fildişi parmaklarını mı,
Uzanan gölgelere can veren ayaklarını mı,
Saçlarını mı övsem başak renklerine benzetip,
Derinliklerinde boğulduğum gözlerini mi,
Ya da incecik parmaklarının uçlarını mı,
Yoksa beni bir ömür boyu karasevdalara salan
Suçlarını mı?

İplik iplik yaş olup gitmişsin gözlerimde,
Kemiklerimde sızım sızım sızı,
Öylesine bir kalp ağrısısın ki; Tanrı ‘m esirgesin,
Ilgıt ılgıt kanıyor yürek yaram,
Söylüyorum da inanmıyorsun;
Sensiz yaşamak
Haram.

(TANRI ÖNCE BENİ YARATTI isimli Serbest Şiirler 'inden > 59-60/100)