Harabî - Pîr-i Fânî 2 Şiiri - Mehmet Şahan

HARABÎ / PÎR-İ FÂNÎ 2

Tırmandım yokuşu dolandım düzü,
Talihim, tecellim böyleymiş oğul!
Olmadım toy kuşu görmedim güzü,
Talihim, tecellim böyleymiş oğul! HARABÎ

Her yokuştan sonra ağrı başlıyor,
Sabrın sonu felah derlermiş baba!
Yok oluştan sonra sorgu başlıyor,
Sabrın sonu felah derlermiş baba! PÎR-İ FÂNÎ

Olura olmaza kafayı taktım,
Dertlere büründüm hep çile çektim,
Kaderimmiş deyip boynumu büktüm,
Talihim, tecellim böyleymiş oğul! HARABÎ

Kafayı taktığın her şey de fani,
Çilesiz baş var mı, herkeste gani!
Kaderinde neler kısmetse yani,
Sabrın sonu felah derlermiş baba! PÎR-İ FÂNÎ

Yol göründü artık menzilim yakın,
Yas tutup arkamdan ağlaman sakın,
Mezarım üstüne bir çiçek dikin,
Talihim, tecellim böyleymiş oğul! HARABÎ

Ameli salihsen menzil Cennettir,
Ağlayıp sızlamak cana minnettir!
Çiçek fidan dikmek o da sünnettir,
Sabrın sonu felah derlermiş baba! PÎR-İ FÂNÎ

HARÂBİ ömrümce gülmedi yüzüm,
Tabipler derdime bulmadı çözüm,
Dünyanın malında kalmadı gözüm,
Talihim, tecellim böyleymiş oğul! HARABÎ

Bu fani alemde gülsen ne olur?
Derdine dermanı bulsan ne olur?
Sonunda fermanı alsan ne olur?
Sabrın sonu felah derlermiş baba! PÎR-İ FÂNÎ

HÜSEYİN ARISOY (HARÂBİ)
MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNÎ)
20.10.2025