Verirken son nefesini
Süzülen yaşlar yıkadı yastığını.
Buğulu gözlerle bakarken,
İnledi çok hafiften.
Yaşları, iniltisi hep isyandı;
Bu isyansa seyredenleri yakan bir köz!
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Sevgiden ve güzel duygulardan yana
kaleminiz ve o güzel duyarlı yüreğiniz
hiç incinmesin böyle güzel eserleri
bizlere sunduğun için doyulmaz bir paylaşım
yürekten alkışlıyorum sen sevgili kardeşimi
kutlarım başarılarınızın devamını dilerim
Harabe içindeki saray.Saygı ile.
Yaşları, iniltisi hep isyandı;
Bu isyansa seyredenleri yakan bir köz!
Lâkin ne gelirdi ki elden?
Karşıda yatan, sönen bir volkandı.....
Ne kadar da anlamsız kalıyor artık herşeyden el etek çekerken insanın mazideki gücü, kuvveti.
Sadece gözlerdeki çaresizlik ve bilinmeyene açılan kapının aralığından mana alemi uhreviyatında görülen hakikatler.
Manidar ve anlamlı şiirinizi kutluyorum sevgili Nuray bacım.
Selam ve dua ile.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta