Harabeler Arasında Konuşma
Zarif evimin sundurmaları boyunca sezdirmeden sokuldun
Vahşi şiddetinle, rahatsız ederek meyve çelenklerini
Ve efsanevi lavtaları ve tavuskuşlarını, parçaladın
Hava çevrintisini engelleyen bütün edep ağlarını.
Şimdi, duvarların zengin düzeni yıkıldı; gaklar ekinkargaları
Korkunç harabenin üstünde; fırtınalı gözlerinin
Kasvetli ışığında, firarîdir büyü, ürkmüş bir cadı misali,
Gerçek günler çatladığında terk eder kalesini.
Kırık sütunlar çerçeveler kaya manzaralarını;
Ceket kravat kahramanca ayakta dururken sen, otururum ben
Sakinim bir Yunan tüniğinde ve ruh-düğümünde,
Kökleri siyah bakışında olan oyun trajikleşti:
Haciz gelmiş meskenimize işlemiş böylesi bir küfle,
Sözcüklerin hangi töreni onarabilir ki hasarı?
(1956)
Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 28.2.2014 19:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Conversation Among the Ruins by Sylvia Plath Through portico of my elegant house you stalk With your wild furies, disturbing garlands of fruit And the fabulous lutes and peacocks, rending the net Of all decorum which holds the whirlwind back. Now, rich order of walls is fallen; rooks croak Above the appalling ruin; in bleak light Of your stormy eye, magic takes flight Like a daunted witch, quitting castle when real days break. Fractured pillars frame prospects of rock; While you stand heroic in coat and tie, I sit Composed in Grecian tunic and psyche-knot, Rooted to your black look, the play turned tragic: With such blight wrought on our bankrupt estate, What ceremony of words can patch the havoc? (1956)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!