Harabe Gönlüm Şiiri - Emrah Çıkar

Yürürdük seninle sahil boyu
Ben bir şarkı mırıldanırdım..

O an senin bakışlarında,
Yüzündeki tebessümünle
Suspus olurdu her şey..
Sanki herkes beni dinlerdi
Çünkü sen öyle isterdin
Ama ben o şarkının bir türlü
Sonunu getiremezdim..

Ne derdim;

Uçurumun kenarına getirdin ömrümü
Harabeye döndürdün garip gönlümü...

Bu şarkının sadece
Bu kısmını biliyordum,
Sana her defasında
Söylemeye çalışıyordum.

Sen,
Devamı gelecekmiş gibi
Umutla beklerdin..

Ve ben,
Bildiklerimden sonra
Susardım..
Gözlerinin içine bakardım,
Tebessümündeki hayal kırıklığıyla
Hani sevgilim devamı? derdin.
Ben gülerdim..
Sen,
Beni kocaman sever,
Öperdin..

O an o şarkı bizi anlatmazdı,
Anlatsa bilirdim
Tümüyle onu..

O an o şarkı
Sen gül diye söylenilirdi..

Anlamı gülüşündü..

O zaman yakınımdın
Hem de en yakınım..
Şimdi uzağımsın
Hem de en uzağım..

Bir gün,
Bir cam kenarı yolculuğumda
Bu şarkı çaldı radyoda.
Çok tanıdık geldi bana,
Nasıl oldu bilmiyorum
Hemen ezberleyiverdim..

Ve,
Tekrar tekrar söyledim
Meğer ne anlamlıymış bu şarkı..

Yüreğimin kurtlardan arta kalan
O son parçasında,
Hala seni yaşarken,
Bu şarkı çok şey anlatıyor bana..

Bu kez bir değişiklik yapalım
O şarkıyı ezberimde olduğu kadarıyla
Ben yazayım, sen o oku sevgilim..

Bakalım sana bir şey ifade edecek mi?

Maksadın öldürmekse öldürde kurtulayım
Maksadın yalvartmaksa dizine kapanayım

Uçurumun kenarına getirdin ömrümü
Harabeye döndürdün garip gönlümü

Kalbim seni istiyorsa söyle ben ne yapayım
Elimden gelmiyorki seni söküp atayım

Uçurumun kenarına getirdin ömrümü
Harabeye döndürdün garip gönlümü..