Harabe Başkent Hediyesi

Odamın ferah dolu duvarlar yıkık...
Haykırıyor bir harabeye
Bir mateme
Bir geceye
Bu yüzden bu kentlerin evleri çarpık
Kaybolduğumdan mıdır nedir
Sevmedim şehrini
Havası da iyi değil, üşütüyor
her gece bu memleketi
Gelemediğimdendir
Hiç gitmeyi istemedim senden
çünkü gidersem bu şehir kaybedecek beni
İşte bundan mütevellit
Odamın hayal dolu masaları da kırık
Küfrediyor tahta kurtlarına
Canı yanmış olsa gerek
Ondan bu sinir ki baksana kaşları çatık
Ondan dolayıdır ki şehrini ülkeme başkent yapışım
Tek şehirli bir ülke
Hükümdarı tek
Sevmemeyi bilmediğimden mi ne
Ömür boyu bir sevdaya kilitli kalışım?
Bulutlu gözlerimin hayali de anlamsız olmasa gerek
Bu hayalle bu harabe de güzelleşir belki
Yine döner eski günlerine
Hiçten az, her şeyden fazla
Bu kadar olsun yeter ona saadeti
Gülemediğimdendir belki ağlamadığım
Az akar
fakat gürülder benim gözyaşım
Neyse zamanı geldi terk etmenin
ve bu başkentte seni yalnız bırakmanın
Çünkü tek şehir varsa,
Tek kişi varsa
ve ortada olan sadece tek bir aşksa
Terk etmek müthiş bir anlam kazanır şu an varlığımda
Arkamda bu notu bırakıyorum
Bırakmanın ve ayrılığın bu olmadığını bilir gibi ben
aslında terse giden ayaklarımla sana yaklaşıyorum
Bunu diyemeden geçemedim kusura bakma
ama sen kal
Bu şehir sen yokken bomboş
Seninle birlikte kalabalık sokaklardan geçilmiyor
Ve biliyorum ki konuşamadığımdandır kağıtları karalamam
Adını söylemem
Adına yazmam...