Bu şehir..kalbin gibi enkazlarla dolu,
Kurtarma ekipleri bir umut seni arıyor,
Umudunu kesen insanlar hayata devam ediyor.
Sahi neydi kalbini bu kadar harabeye çeviren şey?
İnsanlar mı anlamadı seni?
Arnavutköydeki kayıklara binişini hatırlarım..
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta