Sükut giymiş taşduvar,
Bin yıllık esir sanki kör pencere.
Bir dokunsam bin ağlayacaklar,
Terkedilmiş bir yuvanın sitemidir kadere...
Yalnızlığa alışkın değildi pek,
Bir zamanlar şen şakrak.
Şimdi dostu olmuş börtü, böcek
Umutsuz, direniyor ağır aksak...
Kayıt Tarihi : 28.1.2020 03:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Doğduğum,büyüdüğüm ve terkettiğim evimin resmine bakıp hasret giderdik. O şimdi kocamış bir ihtiyar... Herkese selamı var..!

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!