HARA DÖNÜŞTÜ
Sevgi diye ektiğimiz tohumlar
Hormonlandı nefretlere dönüştü.
Cennet olan şu güzelim dünyamız
Cehennem ateşi nara dönüştü.
Kimseler kimsenin halinden bilmez
Eş, dost bir birine gidipte gelmez.
Ağlayanın gözyaşını silemez,
İnsanlar kalpsiz bir Taşa dönüştü.
Söze gelince tutulmaz dili,
Yardım isteyene uzanmaz eli.
Doğru söyleyene diyorlar deli,
Yalanlar büyüdü göle dönüştü.
İnsanlık yara aldı, ciğer kanıyor,
Bu devran böyle sürüp gider sanıyor.
Ateş düştüğü yerde yanıyor,
Sönmüyor alevler hara dönüştü.
Hayatlara nice yılları ekledik,
Yıllara hayatı ekleyemedik.
Her şey gelir geçer diye bekledik.
Bir günümüz bin yıla dönüştü…
Kayıt Tarihi : 10.9.2009 10:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir bütünlük içersinde lkaleme alınmış dizeler bir birinden dolu yürekten gelenleri yürekten kuutlarım tam puan muhabbetle kabul buyurun
haklısın! eline emeğine sağlık......
iyi insanlarımızında kökü kurumaz kanaatindeyim.
Allah iyilerle karşılaştırsın. Âmiiiiiiiiin
TÜM YORUMLAR (7)