Sabahın meltemiyle gönlüme bahar olsan
Duvaklasa yüzümü ak zambaklı gülüşün
Yere düşen cemreyle alazlanıp har olsan
Güneş gibi ışısa O görkemli gelişin!
Firar etse buzdağlar masmavi gökyüzüne
Yepyeni bir gezegen sevda yaksa özüne
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta