Hiçlik hırkasını giymek muradım
Yokmuşum var sandım hâl böyle imiş
Erdi aklım gayba, gördüm hünerin
İnsan doğmak değil, insan olmakmış
Har olur yanarım üfleme gayrı
Dinmiyor bağrımda bir garip ağrı
Benlik yoksulu ol bizliğin varı
Hakikat ey dost, kendin bilmek imiş
Düşmüşüm bir derde bune hoşluktur
Bundan gayri yollar bana taşlıktır
Canımı uğruna versem başlıktır
Makbul olan bir dost gönle sığmakmış
Kayıt Tarihi : 2.11.2017 23:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ancak çürüyünce Başak verir buğday tanesi
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!