Dost diyerek sığındığın gönüller
Bir gün gelir yâr iken agyâr olur
Derdin söyletip de öğüt verenler
Çeker gider, bize düşen zâr olur
Geceyi alıp da derdin örtersin
Uyku girmez açık kalır gözlerin
Yatacak bir ufak hasır istersin
Verdikleri kefen olur nâr olur
Güle kıymet biçip kahrın çekersin
Dalında gün gece figan edersin
Açılsa diyerek şafak beklersin
Gonca sandığın diken olur hâr olur
Türlü çiçeklerden kurduğun köşkler
Çıkıp ardınsıra koştuğun düşler
Yıkılmaz bildiğin bunca ümitler
Yel eser de viran olur târ olur
Bahar geldi diye yola düşersin
Gezer dolanırsın ömür gidersin
Hasbahçada bir zaman gönül eylersin
Kış iner de boran olur kar olur
Baranîyem sözlerimde hâre var
Dilde sitem,yüreğimde yare var
Şu dünyada derde çare bulanlar
Yoldaşımdır yılan olur mâr olur
Kayıt Tarihi : 19.8.2005 17:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!