Hâr oldum... Şiiri - Zafer Zengin Etnika

özleye özleye bir hâr oldum
koynumda kokuttum son çığlığımı
geceye taş attım sapanla
her tıkırtı bir an
duvar kuytularında şarap kan

anlıyorum ölümleri neden erken
kaçarken gelen eskidir
boğma düşleride sabaha kadar tadıyorken
erken değil mi yeniden ölmem

an diyorum en çıkıyor ağzımdan
en çok
en fazla
en az
en yok

ağzımı kelpetene verdim
dudağım kör iklimi gagalıyor
aşk dileniyorum yâr
sırtımı soğuk tırmalıyor

yakıştı bana
bende yakıştım ayrılığa
alışırım ele kolay, dile kolay
ucunda ağlamak
sonunda özlemek olmasa

bahara çıkmakta zor
ölüm büyüyor şuramda
umutsuzluk büyük ceza
ne varsa yokluğuna

>