Har Mektubu Şiiri - Necdet Arslan

Kırılmış köpüklere bırakılırken
Ötelerde bitkin durur narin bakışlar
Kardelen değilim ki derdim olsun dondan

.
…………..Neyi taşırsak yarına alacaklı kalırız dünden
…………..Değiştirmeli artık, rengini bu ses göründüğünden

.
Serpilmiş titreyişlerle yuva arayan gölgelerin
Voltalardan yorulan kesme taşların
Gurup alışkanlığı-hırçınlığı vedaların
Kaç haykırışı vardır saymadım

.
………….Ulansa da uç uca sicimler
………….Kurdun girdiği yerden çürümeye başlar cisimler

.
Daralma anları yok mu törpülenmiş yontular gibi hassas
Unutulduğu yerde karahumma kesilir dil
Yüreğinde göç sancısıdır hepsi de beneklenmiş serpintilerin

.
.……….. Yamulmuş yaşamların tozunu silkeler dallar
………… Aslı astarı olmayan lakırdılara sadece sözcülük eder fallar

.
Bozulmuş antların şenlik meydanlarından aşırılan
Nağmelerdir yönsüz kurşunlar gibi şaşkın
Yağmalanmış bahçelerin kökleri –ki –büklüm büklüm yarınlar

.
…………Kendini dalına asarsa assın dokunmamalı gizlere
…………Kurusa o kadim okyanus yalvarıp dursa bile düzlere

ondokuzaralıkikibinonyedi