Ey pak içinde yaratılmış sureti taşıyan gönül,
Öte git deme daldaki yaprağa, sahibi vardır dalın,
Bana, şu; ona bu deme; bakmışsın sen gibi kara olmuş dediğin,
Cümle öz Bir'den gelir, kimi handa, kimi kanda zehirlenir,
Karınca bile konuştu vakte Süleyman olanla; sen hangi divânın risalesindesin?
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum