Hapsolmuş Mutluluğum 1 Şiiri - Önder Durmuş

Bir acı bendeki, duygularımda saklı,
Bir sızı bendeki, yüregimde saklı,
Anlatamadigim, anlatsamda anlayanına rastlayamadıgım,
Beni sanki caresizmisim gibi icime hapseden,
Bir kucucuk canim deyisle mest eden,
O kırısık dudaklarda hapsolan mutlulugum,

Neden yapamıyorlar benim gibi,
Benim onları sevdigim gibi sevebilmek zormu,
Ben basarabiliyorken, onlar basarsın diye ne gerekiyor,
Ben mi anlatamıyorum, yoksa onlar mı anlamıyor,
İcten bir canım diyise olmeye razıyken ben,
Neden hapsoluyor mutlulugum,

Parcalanan ciger neden benimki oluyor,
İcinde, bu hastalık stresten uzuntuden oluyor,
Denilen butun hastalıklarımı cekmek zorunda mıyım,
Oyleyse eger, hapsolmus mutlulugumla beraber,
Geriye kalmıs son uzuntu hastalıgını yasıyorum zaten,
Hemde tedavisi olmayan bir sekilde,

Kucucuk bir umut yasatabılırmı benı biraz daha,
Yoksa muebbet hapıs mı benimki,
Bu acıyı muebbet cekmektense, idam etsinler beni,
Bileyim artık ne kadar yasayacagımı,
Yada oldukten sonrada sevebilecek miyim acaba,
Ben seni seviyimde varsın sevmesin onlar beni,

Dayan yuregım bu sızıya,
Fazla bir yolun kalmadı onunde,
Varsın gormesınler sevgini, varsın sevmesinler,
Simdiye dek kaybettiklerinden fazla ne kaybedersin,
Tek sen misin sanki boyle, tek sende mi bu yersiz sızı,
Gor biraz cevrendekilerin sahip oldukları acıyı,

Ne oldu artık hızlımı yuruyorsun bulutlu havalarda,
Yagmurdan ıslanmamak icin mi kacıyorsun yoksa,
Hani severdin sen yagmurları hani gozyaslarını gizlerdi onlar,
Her şeyden kaçtığın gibi onlardan damı kacıyorsun,
Kalbini molekullerıne ayırıp her canın yandıgında,
Kalbin kırılmayıp, molekuller yer degıstırıyorlar diye mi,

Ya ölüm yoksa bunun ucunda,
Dusun birde ya idam edilmezsen,
Sen dayanmayı ogren yuregim,
Belki gecmek bilmez onundeki uzun seneler,
Aslında degmez bir kuru dudaktan cıkacak iki kelimeye,
Ama gelde sen anlat bunu sana anlatabilirsen,

Belki sende yaşlanacaksın,
Eline bastonunu alıp yurumeye çalışacaksın,
Otobuste belkı sanda yer verecekler artık,
Ama boyle gıderse sen o yere baskasına bırakacaksın,
Neden bu kadar ıyısın sanki ve neden bu kadar cok seviyorsun her seyi,
Yorulmuyor musun onu boyle sevmekten ben bile anlıyamıyorum artık seni.