ve tanıksın bütün tutsaklığıma,
sen özgür ve hür dans ederken yıldızlarınla,
ben karanlığının gölgesinde,
loş bir yalnızlıktayım.
siyahi gecelerine hapsettin beni.
eğer Tanrı değilse bana bu acıyı reva gören..
çekil üzerimden!
-bitsin bu sonsuz karanlık gökyüzü...
Kayıt Tarihi : 10.5.2013 14:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
ös
![Özlem Saba](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/05/10/hapsoldum-karanligina.jpg)
gökler ve yerler arasında bir dem ki;
alır hapseder içerdekileri.
İçerde umut, içerde sevda, içerde yakarış... en acısı da duyulmayış.
Serzenişlerinizde ki kuvvet öyle aşikar ve aşikar olan bu nida öyle güçlü ki.
Tebrik ediyorum
TÜM YORUMLAR (4)