Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
KURTAR KENDİNDEN KENDİNİ
Şu dünyanın telaşından
Yürek kanar dalaşından
Sevmeye vaktin kalmamış
Hep işin aşkın başından
Korkuya teslim düşlerin
Yarım ağız gülüşlerin
Ağlamayı unutmuşsun
Kurumuş mu gözyaşların
Öylesine bakar gözün
Nerde gül devşiren özün
Kim netti neyledi sana
Sanırsın sustalı sözün
Dünün masalına kanıp
Yalan ateşinde yanıp
Dolanıp da durma öyle
Ezberleri gerçek sanıp
Yıkıp korkunun bendini
Dün geçti yaşa şimdini
Gel sevdanı azat eyle
Kurtar kendinden kendini
Mahmut NAZİK 29 08 2008 Mersin
Yerinde ve çok doğru tesbitler yazan kalemi kutlarım......
Harika bir şiir, anlatım mükemmel, sevgili kardeşim, sizi ve usta kaleminizi tam puanımla, can' ı gönülden kutluyorum, elleriniz dert görmesin. Selam ve Saygılar....
Eski dostlar bile...Vefasız..Vefa ise...İstanbul'da bir...semt...Sadece...tebrikler...bugünleri anlatıyor satırlarınız...
Bazende sevesim geliyor...Bu çok bilmiş kutuyu...Bana kazandırdıklarına seviniyorum...Sanal olmasına rağmen içinden dostluklar buluyorum...Sahici kılıyorum...
Yüreğine Sağlık
Saygılarımla
tebrik ederim,içten ve duygulu,maziye dönüş çok güzel..kalemine sağlık...
Meşelerim nerede benim,
Ya, kafakarış oynadığım
Arkadaşlarım.
Pamuk helva nerede,
Nerede elma şekerim.
Balonlarım ne zaman uçtu.
Peki ya,
Hayallerimize ne oldu!
Şiir çok güzel insanı eskilere,anılara götürüyor ama müzikle daha bi duygu dolu olmuş yüreğinize,gönlünüze sağlık.....saygılar
Kafakarış oynadığım!!! Bana çocukluğumu hatırlattınız,o günleri yaşattınız biran. inanın içim burkuldu, acıdı. Dost dediklerimizin zaman ,zaman acıttığı gibi.Bu nostalji yolculuğu için gönül dolusu teşekkür,sevgi ve saygılar var olun sağ olun.
Meşelerim nerede benim,
Ya, kafakarış oynadığım
Arkadaşlarım.
Pamuk helva nerede,
Nerede elma şekerim.
Balonlarım ne zaman uçtu.
Peki ya,
Hayallerimize ne oldu!
Nereden çıktı bu diziler,
Nerede karakter oyuncuları.
Kim ne kazandı?
Ben ne zaman kazanacağım?
Kim kiminle ne yaptı?
Ve işte hazin son!
Yaşam dediğin şu uzun yol,
Küçücük kutuya hapsoldu.
Yüreğine sağlık şair dost.. Güzel bir şiir okudum kaleminizden..
merhabalar,
öncelıkle bızlerle paylastıgınız yazılarınız ıcın tesekkür edıyorum.sıırınızın son kısmı cok düsündürücüydü bence.'yasam dedıgın su uzun yol kücücük kutuya hapsoldu' bız ınsanoglu ne kadar da hapsolmayı,hapsetmeyı seven yaratıklarız öyle degıl mı? severız,sevdıgımızın bıze hapsolmasını ısterız.sevılırız bız hapsoluruz.yasarız yasadıklarımızı paylasmaz bı kutuya hapsederız.oysa özgürlüktür bızı bız yapan.ınsan sıfatını yücelten,.keske bılebılsek bırseylerı hapsolmadan.sevgıler...
Bu şiir ile ilgili 14 tane yorum bulunmakta