Haplı Tatil Şiiri - Ömer Dalman

Kolay değil tatil dediğin
hapsız geçmez adrenaline alışmış tutkunlar için!
teskin edilmek lazım antidepresanların en krallarıyla.
dingin kalmak lazım kontrolü elden alan unsurlara karşı.

zamanın hızlı akışına uymayan, geride kalan
miskin uykularla açılışı yapılan günü
omuzlarda taşımak bütün ağırlığıyla...
uzun ve yayık bir kahvaltı,
yavaş yavaş sesini arka plandan yükselten kadın,
çocuk, temizlikçi, bakıcı...
ülkenin fena gidişatıyla ilgili okuyamadığın o köşe yazısı
bakarken satırlardan gözlerine
ve seninle dalga geçerek “gördün mü şimdi hayatı? ! ” derken
o “gazete” denen kağıt parçası bile güler haline! ..
ülkenin durumu bile seninkinden kolay görünür;
en azından ülkenin intihar tehlikesi yoktur!

zor ama çok zevkli gelen mesleğinde saatler geçirmek
ne kadar da ilaçmış şu deli gönlüme dersin o an...
o iş tartışmaları, çekilmez geyikler, kibirli, havalı plaza kadınları
hepsi ne hoş görünür gözüne...

bütün bunlardan uzakta, çölde susuz ilerlemek
günün ters yüklerini aşağı çekmeye çabalamak
yayılmak da yayılmak başkalarının işi;
adrenaline alışmış tutkunların değil...

kolay değil tatil dediğin
antidepresanın kudretini yiyeyim!

'hapçı' mı diyorlar? desinler!
ne fark eder?
dayan sen dayan!
tatil de gelir geçer
tıpkı hayatın birgün gibi gelip geçmesi
seni ölüme taşıması gibi...

yayık ayranı gibi köşesinde oturmak zorunda kalan
adrenaline alışmış tutkunlara selam olsun.

(Ekim 2006)