Hapislerde ruhumuz
Tüm hücrelerimizle zindanda
Öyle bir mahsen ki bu
İçinden çıksak nefesimiz kesilecek
İçindeyken ise nefes alamıyoruz
Eşikte de durulmuyor hani
Bir gülüş bin gözyaşına bedel
Karşılıksız hiçbir şey yok
Alıyorsak vermeyi de kabul ediyoruz demek
Vazgeçemiyoruz da
Binlerce tövbe
bir dakikalık saadete feda için bekliyor
Gidemiyoruz da
Bir adım atıyor beden
Tüm azalar sipere durup
Geri çekiyor
Dönüyoruz her seferinde
Bile bile
yanmak pahasına
Yanmayı seviyoruz aslında
Yanmak.. hani tüm vücudu sararcasına
Ruh gözyaşları
boğazında kalmışçasına
Dilimiz tutulurcasına
Yanmayı seviyoruz aslında
Sevmesek göre göre yürür müyüz yangına
Seviyoruz işte
Alevlerin aydınlığına muhtaçcasına
Kıvılcımları ruhumuza katarcasına
Yanmayı seviyoruz aslında
yakanın gülüşlerine malzeme olmak pahasına…
Kayıt Tarihi : 28.2.2019 20:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!