Hapishaneye düşer gibi düşüyor insan sevdaya tek kişilik odan hücren pencerende demir parmaklıklar, sokak ışıklarının biri yanıp biri sönüyor sen gözünü dikiyorsun tavana onun yüzünü hayal ediyorsun aniden irkiliyorsun köpek sesleriyle sonra uyu uyuyabilirsen boğuluyorsun, bazen dar ağacına gider gibi çıkıyorsun sabah ezanlarıyla odadan yüreğinde kelepçe infazın kalbine fısıldanıyor sessizce.
Akrep gibisin kardeşim,
korkak bir karanlık içindesin akrep gibi.
Serçe gibisin kardeşim,
serçenin telaşı içindesin.
Midye gibisin kardeşim,
midye gibi kapalı, rahat.
Devamını Oku
korkak bir karanlık içindesin akrep gibi.
Serçe gibisin kardeşim,
serçenin telaşı içindesin.
Midye gibisin kardeşim,
midye gibi kapalı, rahat.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta