Artık benim de bir hapishanem var, kapısız.
Bir penceresi var, o da parmaklık…
Bir elimde bir ağaç, bir elimde gökyüzü.
Artık sadece nefrete aşk duyuyorum.
İnsanlar artık hayalden ibaret,
Sadece kendime kızabiliyorum.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta