“ Bu gün ne şiir yazılır ama” dedim güldü
Baksana!
Kemirilmiş dudaklarda belli belirsiz gülümsemeler,
Karar bekliyor tutulmuş nefesler
Ve volta atıyor titreyen ayaklar
Baksana!
Sis değil bu baba,
Umut çökmüş Maltepe’ye.
Ne şiir yazılı ama bu güne.
Gülen yüzler doluşur mısralara
Ve bir başka kahkaha atar
Her kıta özgürce.
Ve demir kapının bu tarafından
Sana salladığım el,
İlk defa ellerinle buluşur
Tam da bu şiirde.
Veda ettin mi sen hücrene?
Kavuşmanın şiiri çünkü bu.
Topla eşyalarını hadi,
Geldi haber duydun mu?
Tahliye mi?
Bu ambulans niye geldi şimdi?
Niye yere düştü şu kadın öyle?
Sustursanıza ağlayan çocukları
Duyamıyorum.
Tahliye mi? .....
Rüya GÜNERGİN EKİM 2013
Abdulkadir UçarKayıt Tarihi : 2.5.2014 21:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kumpas kurbanı Dz. Kur.Alb.Önder GÜNERGİN ‘in kızı Rüya GÜNERGİN Babasını ziyarette (HASDAL Askeri cezaevi) demir parmaklıklar arkasında özlem ve duygularını kaleme yansıtmış. Şiiri sayfamda misafir etmekten şeref duyarım.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!