Umutsuzluk, mutsuzluk ve de ışıksızlık,
Kıvrılmış yatağında yatıyor;
Kim bilir, ne hayaller kuruyor...
Gözleri, bir noktaya takılmış, bakıyor,
Beli ki, sevdiğini, sevdiklerini anıyor.
Her çıkanın arkasından mahzun bakıyor,
Bazen, gözleri doluyor,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta