Umutsuzluk, mutsuzluk ve de ışıksızlık,
Kıvrılmış yatağında yatıyor;
Kim bilir, ne hayaller kuruyor...
Gözleri, bir noktaya takılmış, bakıyor,
Beli ki, sevdiğini, sevdiklerini anıyor.
Her çıkanın arkasından mahzun bakıyor,
Bazen, gözleri doluyor,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta