Hapishane Kaçkını Şiiri - Berke Tunçer

Kalemimden dökülen her kelime en güzel anlamını senin kollarında buluyor.
Sevdiğini kaybetmiş birinin pencereden dışarı bakıp da “belki” demesi gibi seni düşünmemi bekliyorlar
İki dudak arasına hapsolmuş onlarca sözcük varken sana en çok yakışanı bulmak…
Hiç de kolay değil.
Gerçi kolay olsaydı bu kadar güzel olmazdı, olmazdın.
Değil mi?

Güneşi içinde hissettin mi hiç?
Her baktığında, her düşündüğünde daha da yaktı mı içini?
Hele o canının yanışını söyleyemeyişin, sessiz çığlıklar…
İçindeki acıyı bir nebze tarif etsen…
Doğrusunu buldun, peki ya en doğrusu?
Sanırım siz insanlar buna “sevmek” diyorsunuz.