Hapishane`den Mektuplar -1-

İdam istiyorlarmış hakkımızda
Üç defa
arka
arkaya
Bunu nasıl yapacaklar,bilmem ama
Taş duvarlar,
demir kapılar şahidim olsun
bir değil,on defa çıkarım o sehpa`ya
Yani anlayacağın
ölüm dert değil ama
vatan haini gibi yargıladılar
bir bu koyuyor adama,
.............
Halen acemilik var üstümde
alışamadım buralara
yürümeyi daha yeni yeni öğrenen
bir bebek acemiliğinde
atıyorum voltamı.
Adımlıyoruz hasreti, hırsla
tüketmek istercesine mesafeleri
Ama ne yaparsan yap
derman olmuyor mapusta
ne çekilen özlemelere
ne de yaşanan gurbetlik duygusuna
Hapislik sadece insanın bedenini değil
bütün varlığını hapsediyor anlayacağın
düşüncelerini,hayallerini,rüyalarını
düşünemez oluyorsun
sevdiklerin dışında hiçbir şeyi
her şey özlemler üstüne yükselmeye başlıyor
bir süre sonra.
Dostları düşünüyorsun,yari,çocuklarını
hatta bakkalı,manavı,kasabı
bu sefer veresiye yi nasıl ödeyeceğini değilde
özlüyorsun onları bayağı

Yani bir sıkıntımız yok aslında
hasretinizi saymazsak burada.
Bir ihtiyacım olup olmadığını sormuşsun
mapusta ne ister ki insan
şöyle özlem ve gurbet türkülerinin,
yanına katık edilecek
bir cigara bir de demli çay dışında

Anlayacağın birde hasretiniz olmasa
buralar güllük,gülistan diyemem ama
cehennem de sayılmaz aslında
Sadece bir sen eksiksin bende
bir de anam.
Ikiniz de uzağımda
ikiniz de içimde bir baska
erişilmezimde.
İşte buna dayanamıyor insan içerde

Şiirler yazarak oyalanıyorum burada
şiir dedim de,
bir siir yazdım sana
Hiç kimseye okumadım,
okuyamadım
Değmesin gardiyanların elleri,gözleri diye
zulam`da sakladım.
Geldiğinde,
saçlarına dokunamasamda
göğsüme vuran gölgeni okşayarak.
ilk sana okuyacağım,