Hapishane Şiiri - Yaşar Akbaş

Alıp içeri attın bizi
'Ayrı' biri yaptın bizi
Tanıyamam bende beni
Kaybettim mi benliğimi?
Bulamadım hislerimi.

Anladım benzeteceksin
Bizi kendine
'Demir' gibi soğuk' luk vereçeksin
'Pranga' kabül etmez yüreklere
Bağlıyacaksın bizi, ranzanın zincirine
Fakat
Ne suçu vardı çocukların
Ne suçu vardı
Hayat yokuşunu beraber tırmandığımız dostların

Ziyaretci günü
Mahkumların düğünü.
Biraz kekremsi bayram
Anlarım, anlatamam

Kurulur 'mahşer' günü
'O' gün ziyaretci günü
Artarmış garipin, mazlumun hüznü
Artsada derdi,kederi,
Buğulansada gözleri,
Acısada güreği,
Burda sabırla çeker insanlar
Gelecek görüş gününü...

Sözler söylenir şurdan, burdan
Komşu kümesine dadanan
Hain kurttan,canavardan.
Selamlar da söylenir.
En uzak akrabadan
Lakin kimseler söz etmez,
Hanede ki yangından.

Bir düdük sesi duyulur ta uzaklardan
Derler ki 'görüş bitti'
Görüş mü bitti?
Görüşemedik ki.

Öyle olmalı ki ziyaretler
sevdanın 'sihri' gelmeli gönle
Gözyaşı karışmalı, toprağa, sele
Hasret ve vuslat gelmeli dile
Yanık türkülerle

Neden?
Gözlerimizin nemi görülmesin diye
Hapsederiz içimize.
Niçin özlemler gelmez dile?
Kimseler cesaret edemez,
Kıyısından, köşesindan geçmeye.

Zor olurdu zor
Hasretle konuşmak
Sevgiyle kuçaklaşmak
Yoksa nasıl ayrılır dı?
Ana kuzusundan
Baba evladından

Hapishane
farklı bir muhit, mekan
Her renkten,çeşitten insan
'Boşver dost' kafa yorma
Hayır dile, dua eyle
Çay içilir, vakit erir
Burda en müjdeli habere 'AF' denir