Hapishane Şiiri - Halil İbrahim Özdemir

Dört beton, dört duvar, kapı demirden
Bir nur ku yağıyor ilahi yerden

Ranzalar arasına sıkılmış kurşun gibi
Çarpar dört yana başlar yaralı kuştur sanki

İnce bir ışık ki penceremden süzüldü
Tutundum o iplğe bütün sırlar çözüldü...

İçimde yer etmeyen işte sonsuz hakikat
Ey Yusuf geliyorum yakınına kat be kat

Gönlüme hüznün girmemiştir zerresi
Mahpusun hakikat ey öteler ötesi

İnce bir sızı aldı yüreğimi yeniden
Nuh olsun kaptanın ki kurtulasın gemiden

Işık artık ne gözümde ne de yeryüzündedir
Güneşi güneş yapan şimdi tam özümdedir.