Hapishane Şiiri - Nursal Arkadaş

En çokta soğur duvarları dokunur
hapishanenin,
soğuk gardiyanlarıyla...
hasret işlemez çiğerlerine
-kördür-
gülüşler yankılanmaz...
şarkılar boğulur.
güneş doğmaz..gün ısınmaz bir çöldür
çıplak ayaklar buluşursa toprakla köhne avluda
bir parça nefes...
bir parça...
bir de akşam sayımları acıtır yüreği
görüş günleriyle...
-dünya güzeli kızın gelse sarılamazsın-
-sevgilinin gülüşü buruk kalır-
bir sigaranın dumanını paylaşırsan deminde
bir de parmak uçları değerse ellerine
demir tellerden-
içini ıtıtan tek şeydir
on yıllık karına dokunmak
ne kadar da gizemlidir.