Hapis oyunu Şiiri - Oktay Avcu

Çizgi oynardım
Ellerimi arkama bağlar
Çocuktum körebe olurdum
Gözlerimi arkadaşlarım yumardı
Saklambaç vardı sobelemeli
Herkes birbirinin yerlerini söylerdi
Bu bir ispiyon, jurnal oyunuydu
Kovalamaca ve köşe kapmaca
Çelik oynardık pelit sopalarla
Bir de şey oyunu vardı
Hapis
Çizgileri hapsederdik iç içe
Ve ortada kalan çıkamazdı
Sanki firavun mezarı gibiydi
Karmakarışık dar geçitler
İstediğimde bırakırdım sıkıldım mı ya annemi bahane ederim
Ya başka şeyleri
Şimdi büyüklerin oynadığı oyun da aynı
Ama hoş değil
İnsan zevk almıyor
Belki oyunlar değişmiyor
Aynı oyunlar bir başka türlü
Yine saklanıyorsun
Yine kovalıyorlar
Yine gözlerini bağlıyorlar
Ellerimiz arkadan düğümlü
Yine pelit sopalar
Şu da var ki
İstesen de bırakamıyorsun oyunu
Arkadaşların kahrını çekmiyor
Anlaşılan büyüklük kolay değil