Hapis(lik) Şiiri - Nahit Can Aydın

istemedikçe...
yalın ayak ve aç bırakıldık..
daha da iştahlandık!

kapatıldığım o mahzende...
karanlıklarda çocukken,
bu zulüm, ve cinnet!
gidilemez cennet!
son bulmazsa cinnet!
bileklerimde intikam,
bileklerimde kesik, kesik kararlılık...
yüzümdeki bu gülümseyiş
sırıtkan fahişelerden kalma bir külfet...

yinede gün ışığını özledi göz-altlarım!
gün, ışığımı emdi.
emdikçe yakalandım, emdikçe: hapis...
ve bir sofra dolusu özgürlük,
adım atarsan bir kapıdan geçmek kadar yakın.
yürü korkma sakın!
daha ceza-i hükmü yok ki tutanaklarda yalnızlığın!