Hapis Şiiri - Gökhan Zincir

aşılmaza bağlı dilekler soluyor odada
hava
havasızlık kokuyor

tavan alçak
zeminde değil adımlarım
kafamı yaslamak istesem yana
duvarlar
üzerime düşüyor

kapandığı yaşama küs
dillenmiş bir pencerem var
tek kalmış
her bakış
camdan kendine sekiyor
görüş alanı

kırık

kıstırılmış
tüm eylemler
nereye dönülse

çarpışma

Ötesi

haritasız bir boşluk işte
coğrafyası silinmiş bir yer küre

Sustuklarımdan daha dar olmamalı mekan
gürültüme karşılık
sessizlik yankılanıyor

Mağdur değilim

içerisi bile görülmezken
kaldı ki bir dışarısı olsun

6 Mart'05