Hüzün akıyor penceremden
Karmaşıklık içinde dağılıyorum
Bu son dediğim hangi limana sığabilmişim
Varmak istediğim yere koşuyorum
Dermansız kollara atılan bu umut zinciri
Her tarafımı yakıp geçiyor sanki
Ellerim dağılıyor kuytularda
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta