Hüzün akıyor penceremden
Karmaşıklık içinde dağılıyorum
Bu son dediğim hangi limana sığabilmişim
Varmak istediğim yere koşuyorum
Dermansız kollara atılan bu umut zinciri
Her tarafımı yakıp geçiyor sanki
Ellerim dağılıyor kuytularda
Bu kimsesiz yüreğime dayanak bildim seni
Acıya dayanan küçük bir çocuğu besledim
Kuşların ötüşleri ne zamandır bana yalnızlığı hissettiriyor
Aşkın binbir halini anlatıyor bana
Ötekileşen bütün hisleri çağırıyor yalnızlığa
Bal eğleyen gönlümü kışa çevirme sevgilim
Gönlümün baharını soldurma
Yaprakları döktürme ruhuma
Keskinleşen her kelimede seni andı kalbim
Uzaklara bilet bulama
Çıkageldim sana yorgun argın
Şu yaralarımı koparma
Haykırmak isteyen birçok kelime nüksediyor kalbime
Ben derinlerde bir seni buluyorum
7 harfin içine hapsetme beni
Ben ancak sana kavuşacaksam öğrenmek isterim o dili
Kayıt Tarihi : 12.12.2022 20:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeynep İrem Akyazı](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/12/12/hapis-47.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!