Hapbana -Gucur Emmi Şiiri - İbrahim Çelikli

“-len epap öyle bi varta da biz atlatdık
verilmiş sadakamız varımış valla
Gucur Emmi’yi öldürüp goyvurayazdık
Musduğoğlunun moturunan değirmene
un ü(ğ) ütmeye ğediyoz
Yalavac’a
Gucur Emmi naylona bindi
ülüzger çarpmasın deye brandayınan
bi ğözel kapatdık
biz genşler de Musduğun yanna bindik
muhabbet-şamata bağıra-çağıra
söğe-saya, ata-goya ğediyoz
İleği Çeşmesinde bi su içelim dedik
tam binecez Gucur Emmiye de
“-su işcen mi laouyn” deye soralım dedik
Hidat’da “-ellemen len uyusun
gam-kasavet yok” dedi
aşdık bi bakdıydık adam getmiş
mevta ğibi ün-ses yok
şamarlarkana, elini golunu ovcalarkana
a(ğ) layalak ayıkdı
bi-kaş sefer daa yüzünü yuduk
dovalar okuduk
kendine ğelir gibi oldu
“-len ben size öyle ba(ğı) rıyon
her bi yanımı da ba(ğ) lamışsınız
eğzosdan gelen duman
olduğu gibi doldu bura(ya) ”

şamata bitti
epili bi şükrettik
gözelce unu üğütdük,
Halil Emmi’nin elini değdirmeden
köye ğelince de sırtına çuval aldırmadan
bi ğözel
o bilmen kaş basamaklı
merdimeni dırmanalak
valla adamın boş çıkmaya
gözü yemeycek
çık-çık bitmeyo mubarek

Hapbana hayalladı birez çuvallar bitince
deyvidik böyle… böyle”
gari garı hemen horaz kesmiş
köyün çocunu toplamış
amin çı(ğ) rışdırmış….

ağşama da bizi davet etdi
Musduk, Hidat, Murad hepiciğimizi
emme ben taha çorbaya sunmadan
elimi tutdu
“-eee çocuk,
hu yaşdan sonura dul galsaydım
nerde ödeyceğdin hakkı mı
canım herif isdeyinçe
netceğdim ben he(ng)
valla evinize varağordum
bana goca deye”
……..

“eveli biri
“bana goca ilazım
o da bu gece ilazım” demiş
onculayın
zati hinciye ğadak
çoluk-çocuğudu
çift-çubuğudu
geçi-koyunudu
ağşam-zabahıdı
yolma-harmanıdı
derkene herif yüzü görmedim

tam da gıçımızın üsdüne oturup
herifinen bi keyf çatacaz derken
herifi telef edeyazmışsın
anana sor bakalım bi
yalınız yatabiliyo mu
boban olmayınça
gözü uyku dutuyo mu

genşlikde nerde olsa goca bulurun
bana herif hinci ilazım
beni hindiden sonura kim alı(r) dı gari
neyderdim ben hinci
bakalım gari
bi ğünü atlatmış,
hurda ğalmış iki ğün taha
gari Halil Emmi’yin gözüne içine bakacaz
eveli evelden derler
üş günü atladırısa gorkma bişiy olmaz
üş günde, dirildi-dirildi,
değilise dul galdığımın iresmidir
hiş gusura bakma arkadaş
emme bobanı verisin
emme boban seni veri(r) ”
……
“-anan varımış demez bobanı alıdım”
“-valla Yalavaş Hökümetinin habarı olusaa
ben garışman
bana ne deyon Hapbana dedimiydi
benim deyce(ği) -goycam belli
“efendim ben de gözü varıdı da
gocama garez etmiş olabili”
dedim miydi
derin töbossun
tahammüden adam öldürmekden
iki ğatı ceza alısın
yat-gak dova et
Canab-(ı) Allah Halil Emmine
üş gün daha ömür versin
değilise yandım aslanım”

mubareğe bi dova etmişiyin ki
mütemadiyen üş gün, deliksiz valla
tam da dovaların gabil zamanıyımış haralda
hala zındık gibi Gucur Emmi

oyusa benim ne gaba(ha) tım mar arkadaş
damadının halt etmesi
ben de “-asıl ben olmasam
Halil Emmi boğulcağmışımış” dedim
“-eyi öyleye
benim gızlardan birini veren sana
madem sana bi can borcumuz var
isdediğini al valla”

“-onnar benim gardaşım”
“-bobandan mı peydahladım
döyüsün eniği
anan mı doğurdu eşşe(ği) n sıpası
nerden gardaşın oluyomuş”
……
“-tabi hinci de oruşsundur sen”
“-heye” dedim usulca
gözüm bal çanağında
yemesem mi acaba