Hapbana -Gucur Emmi-Hasan Çelikli

de!
nutgum dutuldu valla
elimi goyvudu da!
içimden bi “çok şükür bin şükür” çekdim ki….

ondan sonura yeyebilisen ye!
horaz aşı beni mi yedi
ben horaz aşını mı bilemeycen
fasile nası kokdu burnuma
yanında badılcan turşusu
keskin sirkeli
bi acıkmışıyın ki sorma
iki baş sovanı da
dörde şak ettileri ki
canım cukurdadı
ömüğüm iresmen iniyo çıkıyo valla

hadin dediler sofraya sokuldular
ekmek-gaşşık dağıtdılar
bulgur aşının üsdünde horaz,
buğusu üsdünde
izbar etdiler, emme içim yanıyo
su isdeycen sesim file çıkmayo
koca bi tas suyu gapdığım bile
başıma dikdim,
soluksuz dibini buldum
Hapbana bi çığlık atdı
“-hiihhh! ”
acaba üsdüme su mu döküldü dedim
“-o ne gadiuğrayasıcanın çocuğu”
“haralda pantulumun ağı sökülmüş”
dedim kendi kendime
rengim file galmayvıdı
“-ağşamdan mı galdın hergele sıpası”
valla benim adetim böyledir
“-ekmeğ-aşdan önşe su”
…..
“-va! eyi ya, o neyimiş”
…
“len valla bu garı ödümü sıdırcak bi ğün”
..
“garı geçirtmez oldu beni yoldan
manalı manalı başını sallayo
daa soka(ğı) n başından çıkmadan
yüzüm pembeleşiyo
boğazıma bişiy düğümleniyo
dovaya başlayon
işallah olmasın deye”