Hayatın bitmiş bir tarafı vardır,
saklıdır kuzeyde belki
Gidemeden bilemeğiz ama
sen hiç kutupları sevmezsin..
Sana göre dünya daha düzünden adildir, dimi , Hanzel
Giderken dönmek gibi bir yolu kalmasın insanın
Böyle de zaten saçma değil mi yaşamak!?
Komik olan
hep kırmızı saçlara aşıktım..
Ama siyah saçlı bir kıza şiir yazıyorum şimdi.
Sigarayı bırakalı saat olmadı ki yine başladım
Şu "sana bir daha şiir yazmam" -dememle aynı hızda
Kötü alışkanlıklarımdan vaz geçemiyorum galiba..
Almanları da iyice sevmeye başladım şu günlerde
Belki geri dönünce bir bok becerdiğimi anlarsın
O da bir umut sonuçta, küçümsenmemeli..
Hep senden konuşur oldum,
hep ama hep.
Kendime zaman ayıramadım
Sanki hiç ben olmamışım,
Fransız biri Küçük Prensi yazmamış ,
Limon ağaclarını kış mevsiminde kimse sarmamış gibi..
Fazladan kitablar aldım geçenlerde
İçine de bir kaç not bıraktım inceden
Bir de ağac diktim 3 tane, en güzelinden
Şimdi şiirlerimi saklıycak bir yerlerim var benimde..
Yoksa oksijenmiş,tabiatmış umrumda değil pek.
Ben-"kuzeye gidelim"- söylemiştim oysa sana.
Hep kırmızı saçlara aşıktım ben bilirsin
Ama, dur bi dakika
Ben siyah saçlı alman da hiç görmedim
Ne garip dimi Hanzel?
Kayıt Tarihi : 29.6.2017 15:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!