Hanzala Şiiri - Sezai Çiçek

Hanzala,

Anne kucağında cennete koşan
Hanzala’ya kıyan maymuna dönsün
Tevrat'tan bu yana doğrudan şaşan
Hanzala’yı vuran ateşe kansın

Ey bebek gözünü açmadan yumdun
Geride kalandan söyle ne umdun
Sütünü Firdevs’te melekten emdin
Nebiler Nebisi yadını ansın

Yavrucak yük müydün sen bu aleme
Bırakıp da gittin bizi eleme
Dur Gazze'yi sen canınla sulama
Nerde Selahaddin adına yansın

Ey Musa ümmetin yasak dinlemez
Kitabı unutmuş adın ünlemez
Mevla’nın ahdini asla anlamaz
Zalimler ateşin narında dönsün

Siyonist zulmünün hiç benzeri yok
Haçlı destekçisi her zamandan çok
Aksa'da Kassam’ın inan alnı ak
Karanlık zamanda aydınlık günsün

Arşı çoktan geçti mazlumun ahı
Filistin’de kimse görmez sabahı
Gökleri kaplıyor yerin eyvahı
Nerdesin Müslüman beklenen sensin

Sezai kahpeler insanlık bilmez
Sırtlandan da beter hiç geri kalmaz
Kanla yaşar bunlar akıllar almaz
Ey Ömer gel artık bu feryad dinsin...