Hanoy'un Kaplumbağası

Hanoy’un kaplumbağası
Bir 120 yıl daha yaşayasıydı
Ecel ömre engel olmasaydı.

Bir göl vardır Hanoy’un göbeğinde
Sularda yaşayıp duracaktı sessizce
Öte dünyadan çağıranları olmasaydı.

Efsaneler sürecekti onun hakkında
Babaları, dedeleri hakkında
Ecel onu bizden söküp almasaydı.

Gölün dibinden sırtında taşıdığı kılıcı
Alarak yiğitler kovdu düşmanı diye anlatılırdı
Ne olurdu bizi bırakmasaydı...

Doğduğunda Vietnam işgal altındaydı
Büyüdü, Vietnam işgal altındaydı
Ne olurdu bir daha verseydi kılıcı...

O büyürken büyüdü özgürlük kavgası
Yaşlılar devrederek gençlere bayrağı
Ellerinde kaplumbağa gölü kılıcı.

Sabırlıydı o, yavaş ama emin adımlı
Örnek aldı onu Vietnamlı savaşçı
Sırtlarında taşıdıkları sabır taşı.

On değil yirmi, yirmi değil otuz yıl savaşıldı
Bir değil iki değil üç milyon ölenlerin sayısı
Göldeydi ama hep yaslı hep yaslı.

Bitti sonra savaş, bittiğine kimse inanamadı
Güldü sonra kaplumbağa, kaldırdı suda başını
Neşeyle dans etti kanat gibi kıvrık kolları.

Biz daha da mutlulaştık, barışın geldiğini ona bakınca anladık.
Yabancıların yıktıklarını, yeni baştan, daha güzel kuracaktık.
Daha sık görecektik artık onu, neşeyle kıvrılan kollarını.

Kıtlık vardı yine de mutluyduk açlık vardı yine de mutluyduk
Savaş bitmiş ya artık, işgal bitmiş ya, umutluyduk
Onun kabuğu gibi sertleştirmişti bizi savaş, sonra herkes rahat nefes aldı.

Kurduk ülkeyi yeniden bağımsızlık ve özgürlükle
Büyüttük yeni bir nesli, Ho Amca’nın sözleriyle
Bütün bunlar olurken o hep yanımızdaydı.

Gitti bugün başka diyarlara gitti, dediklerine göre son sözleri,
“Artık mutlu, bağımsız bir ülkeniz var, bana ihtiyacınız kalmadı” idi.
Biliyoruz şimdi nereye gittiğini, hâlâ savaşan ülkelerdedir kalbi.

Hanoy’un kaplumbağası
Bir 120 yıl daha yaşayasıydı
Ecel ömre engel olmasaydı.
Ama yaşıyor o biliyoruz, yaşıyor o,
Artık bizden uzaklarda olsa da.

2016, Vietnam

Gezgin, U.B. (2017). Eskisi Gibi Bir Ülke: Şiirler 2014-2017 ve Şarkılar 2008-2017 [A Country Like in the Past: Poems and Songs].