Hanımefendi Şiiri - Elcan Bayram

Hanımefendi

hanım efendimiz
size aşık olmak bir şerefti.
yoksulluk içinde sizin aşkınız
öyle tok tutar ki,
kalbimi,
bin yıl geçse gam yemem.

ne güzel kalpsin öyle sen?
ne güzel de öpüyor.
yok ama oradan öpersen,
hatırı kalır üst dudağın.
parmak uçların,
parmak uçlarına kalk,
parmak uçlarında kal.

isminizin aksine çok soğuksunuz,
hanım efendi.
bu kadar terslik yetmezmi artık?
sevdim sevmediniz,
mutsam,
mutsuzsunuz.
yaşsam, kuru,
boşsam, dolu.

sizden kaçtığımı sanıyorsunuz ama
her yol size çıkarken,
bir az anlamsız olmuyor mu?
aslında korkum,
bu küçük şehrin sokaklarına.

ah!
ne büyük korkudur o!
düşünsenize
aynı şehirde dolanırken,
karşılaşmak.
ılık ılık ter akarken,
boynundan bedenine,
hiç bir şey olmamış gibi,
selamlaşmak.

ama ben sizi sevemem ki,
hanım efendi.
siz çok güzelsiniz,
çok kibar,
çok akıllı,
kokunuza,
çiçekler utanır,
gülüşünüze hayran mehtap.
o aşka sahip çıkmak,
benim harcım mıdır?
hanım efendi?

özür dilerim,
neden güldünüz ki şimdi?

Elcan Bayram
(Aralık 30, 2013)