Bahçeye dikilirmiş Hanımeli,
Çok güzel çiçekler açarmış.
Güneşi görürmüş Hanımeli,
Etrafına kokularını saçarmış,
Sevenine değince Hanım Eli,
Sevinirmiş, gönlünü açarmış.
Koparılınca güzel rüyasından,
Hanım Eli, korkup kaçarmış!
Beyaz gelinlikli, incecik belli,
Nektarlarını saklar Hanımeli.
Üzüntüden değil mutluluktan,
Bal damlar ağlarmış Hanımeli.
Ellerini tutunca sevgisini verir,
Bu yüzden zariftir Hanım Eli.
Çekip giderseniz aklınız kalır,
Aklınızdan çıkmaz, Hanım Eli.
Kayıt Tarihi : 4.7.2014 10:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!