Yuvaya değecek bir hanımın eli
Hanım evin temeli hem de direği
Eline yakıştırır küçücük iğneyi
Yemeğimize tuz koyar bizim hanımlar
Hem doğurur hem besler üstüne titrer
Gece yarganın açılsa üstünü örter
Ana gibi merhametli bir varlık göster
Yuvamızı ayakta tutar bizim hanımlar
Akşam beyi eve gelince yüzüne güler
Evinde olmayanı yoktan var eder
Güneşin altında çapaya da gider
Bazen rızk bile temin eder hanımlar
Kazak örer çorap örer nakışta yapar
Yaptığı işlere hep göz nuru döker
Evlerin çilesini tüm hanımlar çeker
Cefakâr hamarattır bizim hanımlar
Ekmekte yemekte hep hanım eli
Evimizin sahibi o yuvanın gülü
Gönüllerinde coşar bir sevgi seli
Akıtır durmadan evine hanımlar
Hem usta hem mahir hanımın eli
Güzel söyler tatlıdır onların dili
Evdeki güzellikler onun eseri
Evimizin süsüdür bizim hanımlar
İsmail der hanımlara can feda
İmal eder üretir o anadır ana
Şu yaptığı eserlere dönüp baksana
Her işleri ustaca yapar hanımlar
İsmail detseli20 Aralık 2003 ev
İsmail DetseliKayıt Tarihi : 6.1.2010 22:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Detseli](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/06/hanim-eli-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!